پایگاه خبری تحلیلی بشار نیوز سال ۱۳۹۲ بود که در انتخابات ریاست جمهوری نام شیخ حسن روحانی دوباره بر سر زبانها افتاد، گزینه ای که با حمایت طیف اصلاحات، مدعیان آزادی خواهی، هنرمندان، سلبریتی ها ، بخشی از جامعه دانشگاهی و رأی دیگر حامیانش و مردمی که خود را خسته از نوع دولت داری احمدی نژاد می دانستند، رئیس جمهور ایران شد.
در تبلیغات انتخاباتی غوغا سالاری را به حد اعلا رساند و با آویزان کردن کلیدی به گردن شعارهایش وعده گشایش هر آنچه راکه بسته شده بود می داد، از گرانی لگن متحرکی بنام پراید تا برگ کاغذی که در اقتصاد جهان سالاری می کند ، از بیکاری و بی رونقی و فقر و محرومیت گلایه داشت، آمده بود تا تدبیرش را عصای موسی کند و اندیشه اش را دم مسیحایی عیسی و چون نوح کشتی بسازد و چون ابراهیم تبر بر بُتهای فقر، بیکاری، عدم آزادی، گرانی و ….بزند و مدینه فاضله ای بسازد که جهان با دیدنش انگشت به دهان متحیر بماند.
از همان ابتدا ورود به پاستور ساز رابطه ی سازنده با غرب را کوک کرد و محمد جواد ظریف را چون درمانگری ماهر مأمور برقراری ارتباط با جهان کرد، ساز وکاری بنام برجام را تعریف نمود و به مردم وعده داد ایران را در جهان عزتمند و سربلند کند و دِسر این خان وعده داده شده گلابی برجام بود و نوشیدنی اش نفت بر سفره مردم!!!
استارت برجام زده شد و فرستاده ایران بین پنج گرگ گرسنه ی دنیا با جان کِری آمریکایی صبحانه و با مِرکل آلمانی ناهار و با نماینده فرانسه شام می خورد و در قاب دوربین خبرگزاری ها به مردم وعده می داد که با خورجین پر به ابران می آید، مارکو پلوی دولت روحانی در سفر دل انگیز خود به ممالک غربی کوپن گِل گرفتن نیروگاههای هسته ای را داد تا در قبال آن گلابی بخرد، قرارداد خرید گلابی غربی در قبال تعطیل شدن انرژی هسته ای منعقد شد، اما دیری نپایید که با با سر کار آمدن ترامپ قرارداد پاره شد، ترامپ کارکشته تجارت و معامله بود،میگفت که گلابی هایمان را ارزان نخواهیم فروخت و باید علاوه بر انرژی هسته ای تفنگهایتان را زمین بگذارید، چون عربستان صبر کنید تا شیرتان را بدوشیم، شیخ حسن داستان ما با تمام بی مهری های غرب همچنان امیدوار به پیشامد خوش در قبال رابطه با غرب است.
در انتخابات ۹۶ شیخ حسن و دوستانِ جانش با هر ترفندی بود با رأی ۲۴ میلیونی و با شستشوی ذهن مردم و ترساندن جوانان از رئیس جمهور شدن رئیسی دوباره به پاستور رفت اما ترامپ اجازه محقق شدن آرزوهای شیخ حسن را نداد و با تحریمهای گسترده فشار را بر ایران چند برابر کرد و با کمک عوامل نفوذی و دوستان شیخ نشینش در بیخ گوش یران جنگ نابرابری را در میدان اقتصادی شروع کرد و دلار یکباره دُم درآورد و سر به فلک گذاشت تا بهانه ای برای سودجویان داخلی و خارجی فراهم شود، ترکش توهم های روحانی علاوه بر ایرانیان به افغانی ها نیز رحم نکرد و باعث شد که بساطشان را از خاک امن ایران جمع کنند و بروند.
در این بین همان لگن پاره افسار پاره کرد و چهار نعل در جدول قیمت خوردرو تاخت تا اکنون حسرتش به دل کارمند وکارگر بماند.
مصیبتهای زندگی در کنار شیخ حسن کم بود که ناگاه کرونا همراه با اجناس بنجل چینی سر از ایران درآورد و بهانه ای شد تا شیخ حسن تقصیرات را بر گردن آمریکا و تحریم و عوامل داخلی و کرونا سرشکن کند و دیدن حضوری اش آرزو شود.
شیخ حسن این روزها در فضا به سر می برد و از طریق همان فضا کشور را اداره می کند، جالب است در ایران مردم خود را از تصمیمات نسنجیده شیخ حسن پنهان می کنند و شیخ حسن خود را از ترکش ویروس کرونا پنهان کرده است.
«شیخ حسن از ترس کرونا و ما از ترس وی»
«هر دو پنهانیم، اما این کجا و آن کجا»
حسن روحانی هر وعده که ناگهان چون ملکه عذابی بر صفحه تلویزیون ظاهر می شود با لبخندهایش آنچنان از بهبود اوضاع حرف میزند که انگار هیچ مشکلی در کشور وجود ندارد، انگار او رئیس جمهور نیست و ما هنوز دردوران احمدی نژادیم…
با تمام تفاسیر بعد از رئیس جمهوری آیت الله خامنه ای دیگر روسای جمهور از مرحوم هاشمی رفسنجانی، محمد خاتمی و محمود احمدی نژاد هر کدام دچار حواشی عجیب و غریبی شده اند و تا حدودی محبوبیتشان در بین جامعه فروکش کرده، اما اُفت محبوبیت حسن روحانی احتمال دارد آفتی شود و روند تنفر مردم از وی شدید است و چیزی نمانده بر آن بتوان مُهر مغضوبیت زد.